We hebben vandaag onze eerste grote parsdag achter de rug. Dat betekent meer dan 30 ton druiven met een mannetje of 65. Iedereen heeft zich echt te blubber gewerkt. We moesten door een aantal “swak kolle” zoals dat hier heet. Dat zijn wat zanderige gronden waar de druiven eerder rijp zijn als in andere blokken. Maar je krijgt ook eerder “brand”; de druiven verbranden dan letterlijk door de hitte van de zon. De bladerstructuur is op deze “swak kolle” namelijk minder ontwikkelt. Dat betekent dus dat direct zonlicht makkelijker bij de trossen kan komen, met als gevolg als het een paar dagen boven de 40 graden is... brand!!! Dus is het zaak om het ideale moment te vinden tussen het klimmen van de suikers en de weersverwachting voor de komende dagen. Morgen weer tegen de 40, dus vandaag was het tijd om zoveel mogelijk van de “brand” gevoelige druiven te oogsten, omdat ze vorige week al op hun donder hadden gehad door de hittegolf.Omdat we de mensen tevreden willen houden, staan we met minimaal 5 personen op de lorrie om die verbrande druiven handmatig uit te nemen, zodat de knippers hun kratjes gewoon rücksichtlos vol kunnen gooien, zonder te hoeven letten op kwaliteit.
De suikers die bij de kelder bij elke vrachtauto worden gemeten leken vandaag trouwens verdomd veel op een vlak tijd schema van Rintje Ritsma, namelijk 22.6; 22.7, 22.4, 22.9, 22.5, 22.6, 22.3 en een afsluitend rondje van 22.1.
Morgenvroeg om 06.00 uur eerst ons “organisch” blokkie oogsten voor onze eerste Groot Parys straw wine. Hopen we. Want het is een experiment.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten