Zóóó 2008

Gelezen in Smaak:

Nieuwe zomerkleren moeten er komen. Mijn favoriete spijkerbroek van vorig jaar is verwassen en kennelijk zijn mijn t-shirts zooo 2008. Dus ik sta in een pashokje met een stapel nieuwe kleren. Ik probeer een overhemd, ik pas een broek en ik trek een shirt over mijn hoofd. Oh, die prikkende kaartjes! Als ik bij de kassa sta en mijn nieuwe zomergarderobe in een grote tas wordt geschoven, denk ik aan mijn wijnrek. Is dat wel klaar voor het voorjaar? Heb ik wijntrends gemist en zet ik mezelf voor schut bij modegevoelige vrienden door de verkeerde fles open te trekken? Wijntrends zijn niet zo opvallend als modetrends, waarschijnlijk omdat slijterijen niet zoveel werk maken van hun etalage: een paar dozen met wat flessen en dan heb je het wel weer gehad. Maar ze zijn er wel degelijk en iemand met een neus voor trends – en zo voel ik me nu wel, met die tas met hippe kleren bungelend aan mijn arm – pikt ze feilloos op. Chardonnay is bijvoorbeeld helemaal passé. Vijf jaar geleden was je een hele bink als je een vette, houtgerijpte witte wijn openmaakte, maar nu is dat net zo achterlijk als witte sportsokken. Nee, sauvignon blanc moet het zijn, het liefst zo droog mogelijk. Eerlijk gezegd krijgen veel mensen maagzuur van een wijn met zoveel zuren en zo weinig zoet, maar goed, het is nou eenmaal de mode, dus we drinken dat. Drinken dat? Dronken dat, zul je bedoelen. Sauvignon blanc is zooo 2008! Een echte stoere knaap bestelt nu met een achteloos gebaar een glas saké. Saké, dat is de nieuwe sherry. Want sherry, dat was twee jaar geleden helemaal de bom. En maar volhouden dat je het lekker vond, terwijl je het met grote slokken probeerde weg te spoelen. Achteraf gezien stonden we best voor gek, aan de tapasbar met onze koele glazen, terwijl de echte Spanjaard allang weet dat je bij die vette happen gewoon een groot glas bier moet drinken, of twee.
Rosé, zeg je? Oh nee, er is nog iemand in het rosé-tijdperk blijven kleven. Luister nou maar naar deze wijn-modepolitie: rosé is nee, nee, néé. Rosé drinken is anno nu het wijnequivalent van de driekwartbroek, de bodywarmer, het joggingpak – rosé is volledig achterhaald. Ja, natuurlijk wordt het nog veel gedronken. En natuurlijk zijn er rosés die stiekem best lekker zijn. En die drink ik dan ook stiekem. Zoals mijn oude t-shirts nog best tevoorschijn zullen komen als ik lekker op de bank wil hangen, zo haal ik – gordijnen dicht, niemand die het ziet – soms een fles rosé uit de koelkast. Maar als je het me vraagt? Nee, zeg ik dan, geef mij maar prosecco. Die Italiaanse wijn die de laatste tijd zo ontzettend goed is verkocht, dat het niet meer aan te slepen was. Net zoals nep-Rolex en nep-Gucci is er tegenwoordig veel nep-prosecco op de markt. En net als die andere rip-offs is de kwaliteit een stuk minder dan het origineel. Dus prosecco? Die haalt 2009 niet, ten onder gegaan aan zijn eigen succes.
Wat drink je dan, na zo’n modegevoelig uitstapje door de stad? Als al je nieuwe zomerkleren netjes in de kast hangen en je je zere voeten eindelijk op de salontafel laat bijkomen, dan schenk je als echte fashionisto in je glas: Zuid-Afrikaanse chenin blanc. Want lekkere wijn drinken is altijd in de mode.