Wat een dag

Maandag 16 juli is een dag die ik niet snel zal vergeten. Zo rond 15:30 kom ik er achter dat mijn sleutelbos zich in de tas van mijn vriendin bevind. Dus ik kan de opslag niet in en kan de bestelauto niet gebruiken. Degene met reservesleutel van de opslag zit in Denemarken.
Dus ik scheur in andere auto naar Amsterdam om de sleutels op te halen en kom op de terugweg vast te zitten voor de Coentunnel. Ondertussen bellen, bellen en regelen. Want 's avonds is het winemakers diner en wat is gebleken? De ene zit nog in Frankrijk en komt pas einde middag in Nederland en de ander zit in België en komt niet op tijd terug omdat er treinen zijn uitgevallen door het noodweer. De proefflessen staan nog in zijn B&B, dus die moet ik nog even ophalen.
De proeverij begint om 18:00, de eerste gasten zijn er om 17:45 en ik ben er om 17:55. Jeremy Walker staat om 18:32 op het station en heeft geen idee hoe hij naar het restaurant moet komen, gelukkig is vriendinlief zo goed om hem op te gaan halen.
Als we alle 37 proevers naar buiten sturen voor het aperitief (de tuinzaal wordt omgebouwd voor diner) zien we een spectaculair verschijnsel, een rolwolk. Oftewel een inktzwarte massa die een enorme hoeveelheid regen neer gaat laten. Dus snel weer naar binnen en mijn welkomstpraatje is niet te verstaan door de beukende regen op het 'dak' van de binnentuin. Iedereen die aan het randje zit vangt wat regendruppels op, het dak is niet helemaal waterdicht.
Daarna gaat het beter, vijf lekkere gangen (o.a. de krekels) en vijf bijpassende wijnen. Rond 23:00 vertrekken we, de restanten door de regen meeslepend naar de auto...