Mijn favoriete wijnschrijver in Nederland is Harold Hamersma. Door sommige van mijn lezers wordt hij minder gewaardeerd, maar ik denk onterecht. Harold kan als geen ander wijn op een aparte, ongedwongen en vaak grappige manier beschrijven. Zijn filmpjes op de Parool site zijn hilarisch.
Twee keer per jaar breng ik wat proefflessen naar hem toe en dan maar afwachten of hij er iets mee kan. Met de wijnen van Groot Parys heeft Harold wat, die volgt hij al sinds het begin en heeft er regelmatig wat over geschreven. Vandaag is het weer zover, lees het stuk in Het Parool.
Over de spontane gisting schrijft hij: De 'spontane' ruikt wat onstuimiger en minder gepolijst. Geheimzinniger. Ook hier peer, meloen en citrus maar dan uit de verwilderde boomgaard en moestuin van een verlaten boerderij. Er is meer diepte, spanning, wat romigheid. Ik laat het glas een paar minuten staan en bespeur dan plots versgedraaide suikerspin, gebakken appel en banaan. Het verschil tussen een gecultiveerde Paarl en een echte...
zaterdag, december 06, 2008
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten