woensdag, april 27, 2011
Boete
De beurs Grootse Wijnen heeft klein staartje gekregen, maandag was ik erg laat en had dus haast. En jawel, net valt er een boete in de bus: € 98,-. Balen!
zaterdag, april 23, 2011
Plaaswerkerswyn 2010 aanvulling
De website Plaaswerkerswyn.nl is aangepast aan de nieuwe oogst. En er staan hier wat flesjes klaar voor vanmiddag!
vrijdag, april 22, 2011
Plaaswerkerswyn 2010
De zon schijnt zo uitbundig deze week en ik heb de Plaaswerkerssite nog niet kunnen bijwerken! Terwijl de nieuwe rosé wel binnen is. Dat gaat om de rosé die we in februari 2010 gemaakt hebben. Maar de wijn is nu al gewoon te koop voor € 50,- per doos. Net zoals vorig jaar gaat de winst naar de Plaaswerkers. De uitbetaling van vorig jaar kan je hier vinden.
Op de blog van Groot Parys vond ik deze tekst over de rosé:
De tweede Plaaswerkerswyn (Rosé) is een feit. Een samenwerking tussen Winematters en Groot Parys. De volledige winst van dit project gaat naar de plaaswerkers van Groot Parys (www.plaaswerkerswyn.nl). Vorig werd de Rosé nog gemaakt van druiven van een bevriend wijnhuis, dit jaar echter van onze eigen Groot Parys druiven. A first dus. Gelijk onze Vin de Paille kan ook dit produkt eigenlijk niet natuurlijker. De druiven zijn in de wijngaard slechts 1 keer bespoten met biologisch goedkeurde middelen en er is geen gist toegevoegd voor de fermentatie. Vandaag hebben we ook 100 % unfilterd (goed voor de smaak) en unfined gebotteld. De Rosé heeft een prachtige kleur, is glas helder maar op de bodem ligt een flinterdun laagje bezinksel. Je moet heel goed kijken, want anders zie je het zelfs niet. Ook konden we deze keer dus unfined gaan omdat de rosé reeds stabiel van zichzelf was, dit getest bij een wijn laboratorium.
Op de blog van Groot Parys vond ik deze tekst over de rosé:
De tweede Plaaswerkerswyn (Rosé) is een feit. Een samenwerking tussen Winematters en Groot Parys. De volledige winst van dit project gaat naar de plaaswerkers van Groot Parys (www.plaaswerkerswyn.nl). Vorig werd de Rosé nog gemaakt van druiven van een bevriend wijnhuis, dit jaar echter van onze eigen Groot Parys druiven. A first dus. Gelijk onze Vin de Paille kan ook dit produkt eigenlijk niet natuurlijker. De druiven zijn in de wijngaard slechts 1 keer bespoten met biologisch goedkeurde middelen en er is geen gist toegevoegd voor de fermentatie. Vandaag hebben we ook 100 % unfilterd (goed voor de smaak) en unfined gebotteld. De Rosé heeft een prachtige kleur, is glas helder maar op de bodem ligt een flinterdun laagje bezinksel. Je moet heel goed kijken, want anders zie je het zelfs niet. Ook konden we deze keer dus unfined gaan omdat de rosé reeds stabiel van zichzelf was, dit getest bij een wijn laboratorium.
dinsdag, april 19, 2011
maandag, april 18, 2011
Grootse Wijnen
Zo, twee dagen beurs gehad met veel succes, dank aan Sabina en mijn vader. Goede omzet gehaald en veel mensen kunnen laten proeven, ben tevreden.
Foto's: Reinder Weidijk – Perswijn
Foto's: Reinder Weidijk – Perswijn
vrijdag, april 15, 2011
Roulette Blanc 2009 in NRC
De Roulette Blanc 2009 is zeer succesvol, mede door de 5 Platter sterren. Maar ik merk ook dat mensen hem sneller nabestellen omdat hij iets minder zwaar is dan de 2008. Bij de Platter vijfsterrenproeverij kwam hij er ook goed uit. Harold Hamersma was daar ook aanwezig en hij gaat wat over de wijn schrijven in NRC van 23 april!
donderdag, april 14, 2011
Afleveringen
Het blijft maar druk, vandaag veel afleveringen in Utrecht e.o. en daarna lesgeven op het TIO. Morgen afleveringen in A'dam, Volendam, Wormerveer en een goede klant die komt ophalen. Om dat allemaal weer aan te vullen krijg ik een levering uit Zuid-Afrika van 5 pallets met 304 dozen.
zaterdag, april 09, 2011
Omzet Q1 2011
De nieuwsgierigheid is weer bedwongen en ik heb de admin. redelijk bijgewerkt. Door een zeer grote eenmalige order en een flink aantal grote orders was de omzet in maart geweldig. Sterker nog het was de beste maand ooit op eindejaarsmaanden na. Hierdoor is de omzet in het eerste kwartaal van 2011 39% hoger dan 2010.
April is ook goed van start gegaan door een grote order van Kasteel Engelenburg en wat extra orders door het stuk in NRC Next.
Met een goed gevoel ga ik straks naar Brummen voor een unieke proeverij van 34 verschillende ***** wijnen.
April is ook goed van start gegaan door een grote order van Kasteel Engelenburg en wat extra orders door het stuk in NRC Next.
Met een goed gevoel ga ik straks naar Brummen voor een unieke proeverij van 34 verschillende ***** wijnen.
vrijdag, april 08, 2011
donderdag, april 07, 2011
woensdag, april 06, 2011
Udo in NRC Next
Dit is de ruwe versie van de tekst in NRC Next vandaag in de rubriek 'de geboren ondernemer', kan zijn dat eer nog wat eindredactie is geweest.
Naam: Udo Göebel
Leeftijd: 41 jaar
Opleiding: Middelbare Detailhandelschool en vinologenopleiding. Drie keer vinoloog van het jaar, in 2002, 2005 en 2008.
Eigen bedrijf: wijnhandel WineMatters.nl sinds 2006
Ben je een ‘geboren’ ondernemer?
„Ja en nee. Het ondernemerschap zit in de familie, mijn moeder had een natuurvoedingswinkel. En ik heb destijds een opleiding gekozen waarmee ik zelfstandige zou kunnen worden. Maar na de detailhandelschool had ik geen zin in een vervolgopleiding en dus ik ging ik voor een baas werken. Opeens was ik vijftien jaar verder. Het langst zat ik bij Gall&Gall, 12,5 jaar. In de laatste functie was ik als wijnexpert verantwoordelijk voor de verkoop van alle wijnen.”
Geen verkeerde baan, lijkt me.
„Daarom ben ik er ook zo lang gebleven. Elke twee, drie jaar, als ik merkte dat het me te makkelijk af ging, kon ik weer iets anders doen bij Gall&Gall. Maar ook in die laatste baan ging het kriebelen. Ik wilde het zelf doen. Ik miste het contact met klanten en met de fysieke flessen. Ik zag ze alleen in excel-sheets voorbij komen. Het ging zo niet verder.”
Dat klinkt vrij dramatisch. Liep je tegen een burnout aan?
„Ik was er op tijd bij. Omdat ik niet wist wat ik dan wel wilde doen, heb ik een sabbatical genomen. Het was 1 januari 2006 en ik wilde ergens wijn maken. Dat wist ik wél. Dat kon op dat moment alleen in landen onder de evenaar. Nieuw-Zeeland en Australië vond ik te ver weg, Zuid-Amerika viel af want ik spreek geen Spaans. Toen werd het Zuid-Afrika.”
Wat leverde het op, je verblijf in Zuid-Afrika?
„Het viel niet mee in het begin. Ik was er alleen, zonder mijn vriendin, naartoe gegaan en kende er niemand. Maar na een maand wist ik: ik stop bij Gall&Gall. En toen wist ik ook dat ik voor mezelf wilde beginnen. Met een Nederlandse wijnboer daar, Eric Verhaak, heb ik veel nachtelijke sessies met wijn gehad over de toekomst. Hoe ik Zuid-Afrikaanse wijnen in Nederland wilde verkopen. In de weekenden schreef ik mijn bedrijfsplan en daarna heb ik drie maanden besteed aan het samenstellen van het assortiment. Ik heb beoordelingsgidsen doorgespit en met veel mensen gesproken. Toen begon het proeven. Elke dag zo’n twintig à dertig wijnen, tweeduizend in totaal. Het was hard werken hoor.”
Wat is je bedrijfsfilosofie?
„Focus. Je kunt maar één ding goed doen dus ga geen zijwegen bewandelen. In mijn geval betekende dat: richt je alleen op Zuid-Afrikaanse wijnen en verkoop direct aan de klant. Soms, als ik gevraagd word, lever ik aan horecagelegenheden, maar dat is maar 10 procent van mijn omzet. Ik verkocht afgelopen jaar zo’n 30.000 flessen wijn. Elk jaar stijgt dat aantal een beetje. Daar verbaas ik me wel eens over, want ik doe niks anders en adverteer nooit. Ik moet oppassen dat ik niet te groot word. Ik wil klein blijven en het maximale eruit halen. Ik geloof niet zo in ondernemingen met één of twee personeelsleden. Stel dat die ene ziek wordt of het botert niet, dan kan je zaak zomaar failliet gaan.”
Je kunt toch voor groei gaan en echt groot worden?
„Dat wil ik juist niet, want dat heb ik al meegemaakt bij Gall&Gall. Dan wordt het zakelijk. Ik merk dat het belangrijk is om de keuze te maken voor groot of klein. Ik zie het in mijn omgeving wel eens fout gaan. Mensen die wijn als hobby hebben en het gaan importeren. Maar de inkoop is makkelijk, daarna wordt het lastig. In het eerste jaar kun je nog wat kwijt aan vrienden en familie, maar daarna? Ik had het geluk dat ik een goed netwerk heb. Ik had door mijn baan al wat naamsbekendheid in het wereldje en onderhield een goede relatie met wijnjournalisten. Ook kende ik mensen van mijn wijncursus die ik vijftien jaar heb gegeven.”
Is het geen kostbare onderneming, omdat je regelmatig naar Zuid-Afrika moet?
„Daar heb ik iets op gevonden. Twee keer per jaar ga ik als gids met klanten naar Zuid-Afrika. Zij betalen dus mijn ticket. Voor de rest probeer ik de kosten zo veel mogelijk te drukken. Ik rij geen fancy auto en sla mijn wijn op in een oude fabriek. Maandelijks maak ik 2.000 euro over naar mezelf, en dat is prima om van te leven.”
Naam: Udo Göebel
Leeftijd: 41 jaar
Opleiding: Middelbare Detailhandelschool en vinologenopleiding. Drie keer vinoloog van het jaar, in 2002, 2005 en 2008.
Eigen bedrijf: wijnhandel WineMatters.nl sinds 2006
Ben je een ‘geboren’ ondernemer?
„Ja en nee. Het ondernemerschap zit in de familie, mijn moeder had een natuurvoedingswinkel. En ik heb destijds een opleiding gekozen waarmee ik zelfstandige zou kunnen worden. Maar na de detailhandelschool had ik geen zin in een vervolgopleiding en dus ik ging ik voor een baas werken. Opeens was ik vijftien jaar verder. Het langst zat ik bij Gall&Gall, 12,5 jaar. In de laatste functie was ik als wijnexpert verantwoordelijk voor de verkoop van alle wijnen.”
Geen verkeerde baan, lijkt me.
„Daarom ben ik er ook zo lang gebleven. Elke twee, drie jaar, als ik merkte dat het me te makkelijk af ging, kon ik weer iets anders doen bij Gall&Gall. Maar ook in die laatste baan ging het kriebelen. Ik wilde het zelf doen. Ik miste het contact met klanten en met de fysieke flessen. Ik zag ze alleen in excel-sheets voorbij komen. Het ging zo niet verder.”
Dat klinkt vrij dramatisch. Liep je tegen een burnout aan?
„Ik was er op tijd bij. Omdat ik niet wist wat ik dan wel wilde doen, heb ik een sabbatical genomen. Het was 1 januari 2006 en ik wilde ergens wijn maken. Dat wist ik wél. Dat kon op dat moment alleen in landen onder de evenaar. Nieuw-Zeeland en Australië vond ik te ver weg, Zuid-Amerika viel af want ik spreek geen Spaans. Toen werd het Zuid-Afrika.”
Wat leverde het op, je verblijf in Zuid-Afrika?
„Het viel niet mee in het begin. Ik was er alleen, zonder mijn vriendin, naartoe gegaan en kende er niemand. Maar na een maand wist ik: ik stop bij Gall&Gall. En toen wist ik ook dat ik voor mezelf wilde beginnen. Met een Nederlandse wijnboer daar, Eric Verhaak, heb ik veel nachtelijke sessies met wijn gehad over de toekomst. Hoe ik Zuid-Afrikaanse wijnen in Nederland wilde verkopen. In de weekenden schreef ik mijn bedrijfsplan en daarna heb ik drie maanden besteed aan het samenstellen van het assortiment. Ik heb beoordelingsgidsen doorgespit en met veel mensen gesproken. Toen begon het proeven. Elke dag zo’n twintig à dertig wijnen, tweeduizend in totaal. Het was hard werken hoor.”
Wat is je bedrijfsfilosofie?
„Focus. Je kunt maar één ding goed doen dus ga geen zijwegen bewandelen. In mijn geval betekende dat: richt je alleen op Zuid-Afrikaanse wijnen en verkoop direct aan de klant. Soms, als ik gevraagd word, lever ik aan horecagelegenheden, maar dat is maar 10 procent van mijn omzet. Ik verkocht afgelopen jaar zo’n 30.000 flessen wijn. Elk jaar stijgt dat aantal een beetje. Daar verbaas ik me wel eens over, want ik doe niks anders en adverteer nooit. Ik moet oppassen dat ik niet te groot word. Ik wil klein blijven en het maximale eruit halen. Ik geloof niet zo in ondernemingen met één of twee personeelsleden. Stel dat die ene ziek wordt of het botert niet, dan kan je zaak zomaar failliet gaan.”
Je kunt toch voor groei gaan en echt groot worden?
„Dat wil ik juist niet, want dat heb ik al meegemaakt bij Gall&Gall. Dan wordt het zakelijk. Ik merk dat het belangrijk is om de keuze te maken voor groot of klein. Ik zie het in mijn omgeving wel eens fout gaan. Mensen die wijn als hobby hebben en het gaan importeren. Maar de inkoop is makkelijk, daarna wordt het lastig. In het eerste jaar kun je nog wat kwijt aan vrienden en familie, maar daarna? Ik had het geluk dat ik een goed netwerk heb. Ik had door mijn baan al wat naamsbekendheid in het wereldje en onderhield een goede relatie met wijnjournalisten. Ook kende ik mensen van mijn wijncursus die ik vijftien jaar heb gegeven.”
Is het geen kostbare onderneming, omdat je regelmatig naar Zuid-Afrika moet?
„Daar heb ik iets op gevonden. Twee keer per jaar ga ik als gids met klanten naar Zuid-Afrika. Zij betalen dus mijn ticket. Voor de rest probeer ik de kosten zo veel mogelijk te drukken. Ik rij geen fancy auto en sla mijn wijn op in een oude fabriek. Maandelijks maak ik 2.000 euro over naar mezelf, en dat is prima om van te leven.”
zaterdag, april 02, 2011
Erin, eruit
Gisteren heb ik uren staan wachten op de vrachtwagen die weer een nieuwe lading wijn kwam brengen, 5 pallets. Zaten veel nieuwe wijnen bij en nieuwe oogstjaren, dat is leuk. Moeilijk om te kiezen wat leuker is, de nieuwe plaaswerkersrosé of de twee nieuwe wijnen van Lammershoek. Uitmonstering van de nieuwe Lam is geweldig:
Eind van de middag kon ik gelijk een halve pallet wijn wegbrengen naar Kasteel Engelenburg. In het interview wat aanstaande woensdag in NRC Next verschijnt zeg ik nog dat Horeca een klein deel van de omzet is maar als het zo doorgaat dit jaar gaat het een groter deel vormen. Of ik dat erg vind? Nee hoor, leuk!
Eind van de middag kon ik gelijk een halve pallet wijn wegbrengen naar Kasteel Engelenburg. In het interview wat aanstaande woensdag in NRC Next verschijnt zeg ik nog dat Horeca een klein deel van de omzet is maar als het zo doorgaat dit jaar gaat het een groter deel vormen. Of ik dat erg vind? Nee hoor, leuk!
vrijdag, april 01, 2011
Hubrecht Duijker over Mullineux
Gelezen op www.hubrechtduijker.com/:
Een kilometer of vijftig benoorden Kaapstad begint Swartland. Het is een zonnig, droog gebied dat enerzijds dient als de graanschuur van Zuid-Afrika en waar anderzijds Mediterrane gewassen groeien, waaronder olijven en druiven. Wijncoöperaties zijn er dominant aanwezig, maar daarnaast floreren individuele domeinen. Een van de jongste, begonnen in 2007, is Mullineux Family Wines. De stichters zijn Chris Mullineux (zie foto) en diens Amerikaanse vrouw Andrea.
Wijntechnisch werden beiden universitair geschoold (Chris na aanvankelijk te zijn afgestudeerd als accountant) en ze ontmoetten elkaar tijdens een stage in Frankrijk, waar Chris op vier verschillende bezittingen meehielp met de oogst. Dat was in o.a. de Provence en de Rhône-vallei ‘want ik wilde werken met druiven die ook in Zuid-Afrika groeien’. Omdat binnen Swartland uiteenlopend terreinen voorkomen, wilden Chris en Andrea ook druiven van diverse locaties betrekken. Dat lukte, door van zeven verschillende telers ruim twintig percelen te leasen. Sommige bestaan uit leisteen, andere zijn graniethoudend en daarnaast komt klei voor. De jongste stokken zijn zo’n tien jaar oud, de oudste ongeveer veertig jaar.
In de wijngaarden wordt zo natuurlijk mogelijk gewerkt (‘we zijn grotendeels in de overgang naar organisch’) en hetzelfde geldt voor de kelder. Gecultiveerde gisten en enzymen blijven buiten de deur en zelfs het sturen van de ontzurende, zogeheten appel-melkzure gisting bij de witte wijnen blijft achterwege. Voorts houden Chris en Andrea de houtinvloed bewust beperkt door hun wijnen vrijwel alleen te laten rijpen in gebruikte fusten. ‘Mijn doel is om werkelijk goede drink-wijnen te maken, wijnen niet gedood door het hout’ stelt Chris (1976).
De rode Kloof Street 2008, vervaardigd van de Mediterrane mourvèdre, syrah en carignan, verleidt onmiddellijk met zijn sappige zwarte fruit – we proeven bramen, cassis, vijgen – terwijl in de vlezige smaak het hout alleen maar dient als klein extra accent. Zijn maker beveelt hem zeer aan bij lamsvlees. Prijs €10,95 bij www.winematters.nl.
Veel drinkplezier wordt eveneens geboden door de witte Mullineux 2009, rijk en fris tegelijk, met schakeringen van boter, zuidvruchten, kuiden en wat hout. Een fles kost €16,95. Prachtig bij stevige vis of kalkoen.
Jong nog – decanteer ‘m dus een uur van tevoren – smaakt de rode Mullineux Syrah 2008, steviger dan alle andere, intens fruitig ook (zwarte vruchtjes) en voorzien van roostertonen, kruidigheid en hits van zowel leer als laurier. Een ware wildwijn eigenlijk, à €18,95.
En dan is er nog de lichte, fris zoete, van gedroogde chenindruiven vervaardige Mullineux Straw Wine 2009 die per halfje €18,95 kost en vanwege de gedroogde appeltjes in zijn aroma een perfecte partner vormt voor tarte tatin. Drinkwijnen? Jazeker!
Een kilometer of vijftig benoorden Kaapstad begint Swartland. Het is een zonnig, droog gebied dat enerzijds dient als de graanschuur van Zuid-Afrika en waar anderzijds Mediterrane gewassen groeien, waaronder olijven en druiven. Wijncoöperaties zijn er dominant aanwezig, maar daarnaast floreren individuele domeinen. Een van de jongste, begonnen in 2007, is Mullineux Family Wines. De stichters zijn Chris Mullineux (zie foto) en diens Amerikaanse vrouw Andrea.
Wijntechnisch werden beiden universitair geschoold (Chris na aanvankelijk te zijn afgestudeerd als accountant) en ze ontmoetten elkaar tijdens een stage in Frankrijk, waar Chris op vier verschillende bezittingen meehielp met de oogst. Dat was in o.a. de Provence en de Rhône-vallei ‘want ik wilde werken met druiven die ook in Zuid-Afrika groeien’. Omdat binnen Swartland uiteenlopend terreinen voorkomen, wilden Chris en Andrea ook druiven van diverse locaties betrekken. Dat lukte, door van zeven verschillende telers ruim twintig percelen te leasen. Sommige bestaan uit leisteen, andere zijn graniethoudend en daarnaast komt klei voor. De jongste stokken zijn zo’n tien jaar oud, de oudste ongeveer veertig jaar.
In de wijngaarden wordt zo natuurlijk mogelijk gewerkt (‘we zijn grotendeels in de overgang naar organisch’) en hetzelfde geldt voor de kelder. Gecultiveerde gisten en enzymen blijven buiten de deur en zelfs het sturen van de ontzurende, zogeheten appel-melkzure gisting bij de witte wijnen blijft achterwege. Voorts houden Chris en Andrea de houtinvloed bewust beperkt door hun wijnen vrijwel alleen te laten rijpen in gebruikte fusten. ‘Mijn doel is om werkelijk goede drink-wijnen te maken, wijnen niet gedood door het hout’ stelt Chris (1976).
De rode Kloof Street 2008, vervaardigd van de Mediterrane mourvèdre, syrah en carignan, verleidt onmiddellijk met zijn sappige zwarte fruit – we proeven bramen, cassis, vijgen – terwijl in de vlezige smaak het hout alleen maar dient als klein extra accent. Zijn maker beveelt hem zeer aan bij lamsvlees. Prijs €10,95 bij www.winematters.nl.
Veel drinkplezier wordt eveneens geboden door de witte Mullineux 2009, rijk en fris tegelijk, met schakeringen van boter, zuidvruchten, kuiden en wat hout. Een fles kost €16,95. Prachtig bij stevige vis of kalkoen.
Jong nog – decanteer ‘m dus een uur van tevoren – smaakt de rode Mullineux Syrah 2008, steviger dan alle andere, intens fruitig ook (zwarte vruchtjes) en voorzien van roostertonen, kruidigheid en hits van zowel leer als laurier. Een ware wildwijn eigenlijk, à €18,95.
En dan is er nog de lichte, fris zoete, van gedroogde chenindruiven vervaardige Mullineux Straw Wine 2009 die per halfje €18,95 kost en vanwege de gedroogde appeltjes in zijn aroma een perfecte partner vormt voor tarte tatin. Drinkwijnen? Jazeker!
Abonneren op:
Posts (Atom)